ปัญหาการศึกษาของเด็กไทย

ผลจากการวัดความสามารถการแข่งขันของประเทศต่างๆ ด้านการศึกษาประจำปี 2550 ของสถาบันนานาชาติเพื่อการพัฒนาการจัดการ (IMD) พบว่าคนไทยมีสมรรถนะอยู่อันดับ 46 จากการสำรวจทั้งหมด 55 ประเทศทั่วโลก เรียกว่าเราอยู่เกือบโหล่ ทั้งนี้จากการประเมินเพื่อวัดคุณภาพการศึกษาในประเทศเป้าหมาย 41 ประเทศ ด้านการอ่าน คณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ ในปี 2550 ของโครงการสำรวจความรู้และทักษะการเรียนของเด็กอายุ 15 ปี ในประเทศสมาชิกขององค์กรเพื่อความร่วมมือและพัฒนาเศรษฐกิจ (OECD) พบว่าเวลาเรียน 2 วิชานี้ของนักเรียนไทยน้อยกว่าประเทศอื่น รวมทั้งขาดแคลนครูที่มีความสามารถ และนอกจากนี้นักเรียนไทยอายุ 15 ปี เขียนและสะกดผิดมากที่สุด โดยไม่สามารถแยกแยะระหว่างภาษาพูด ภาษาเขียน และเรียงประโยคไม่เป็น เรียบเรียงความคิดลงเป็นการเขียนก็ไม่ได้
โดยปัญหาการศึกษาไทยมีสาเหตุจากการคิดและการอ่านของเยาวชน 4 ประการ คือ
1. คิดผิด คือ คิดแบบเอาเปรียบ คิดเรียนลัด
2. คิดไม่เป็น คือ ตามผู้อื่น เลียบแบบ เชื่อเพราะผู้พูดเป็นผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโส
3. ไม่คิด คือ ติดนิสัยพึ่งพาผู้อื่น เฃื่อบุคคล เชื่อนักวิชาการ เชื่อหนังสือพิมพ์โดยไม่ไตร่ตรอง
4. คิดแล้วไม่ทำ คือ ประชุมเสร็จก็เลิกรา ไม่ช่วยระดมในรูปกลุ่ม